Mehmet Ali KALKAN
Mehmet Ali Kalkan
Yıl 1982
Muharrem Kubat Ağabey'i özledim, yanına uğramak istedim. Telefon ettim cevap vermedi. O da İbrahim Abi gibi, dört telefondan üçünü yanlış arar. Ama az sonra doğru aradı, bürosundaymış, gittim.
Aylardan Ağustos,
Günlerden Cuma.
Şiir de aşağıda efendim.
Malazgirt Marşı
Aylardan Ağustos, günlerden Cuma,
Gün doğmadan evvel İklim-i Rum'a,
Bozkurtlar ordusu geçti hücuma...
Yeni bir şevk ile gürledi gökler...
Ya Allah... Bismillah... Allahuekber!...
Gönlümden...
Hayati Vasfi Taşyürek Ağabey'i 1970'li yıllarda Eskişehir'de dinlemek kısmet olmuştu.
Hayati Vasfi Ağabey'e iki dost bildiği insan "senin çevren geniş, beraber iş yapalım" diye bir bankadan çek aldırıyorlar. Ardından da "biz ödeyeceğiz" diye çek kestiriyorlar. Ödemiyorlar tabi, neticede Hayati Vasfi Ağabey ceza evine düşüyor.
Cemal Safi Ağabey ceza evine ziyarete gidiyor, görüştürmüyorlar. O da eve gelince gardiyana bir şiir yazıp ceza evine Hayati Vasfi Ağabey'e gönderiyor.
Şiir şu;
4 Ağustos 1922 Enver Paşa'nın şehit edildiği tarihti.
Çeğen Tepesi'ndeydi zaman.
Taşkent'te bir delikanlı vardı, Kazakbay Azam, yaşı on altıydı.
Enver Paşa'nın Turan Ordusu'na katılmıştı o yaşta.
Enver Paşa'nın şehit olduğunda naaşı öbür tarafta kalıyor. Bir kaç arkadaşıyla yanlarına bir ip alarak gece karanlığında karşı tarafa geçip Enver Paşa'nın naaşını bizim tarafa getiriyorlardı.
Bir yıldız doğar yüceden, adını sen koyarsın.
Yazdıkların onadır, söylediklerinde...
Söylemediklerin de.
Atalarımız Kutup Yıldızı'na "Demir Kazık" derlermiş.
Göğün atları oraya bağlanırmış. Demir Kazık sabit durur, diğerleri etrafında döner dururmuş.
Taşınırken dökülen samanlardan bir yol olmuş, Samanyolu demişler.
Göğünde yıldız olması ne güzel.
Sevdiğinin gözleri Leyla'da yunmuş can suyudur, göğünde dalgalanır durur.
O'ndan yanadır hayallerin.
Babam vefat edeli on altı seneyi geçti.
Her dut mevsimi geldiğinde annem, yanına gittiğimde ya da telefonda "sana söylüyorum kızım, sen anla gelinim" kabilinden bir şeyler söyler.
-Kövde dutla da olme başlamışdır.
-Bilmem.
-Kövün aşşasındakile benneşmiştir.
-Görmedim.
Uzun yıllar önce bir türkü dolanırdı dilime;
"Vay göresim geldi Berçenek seni,
Dumanlı dumanlı oy bizim eller,
Nasıl unutulur körpe yavrumu,
Dumanlı dumanlı oy bizim eller,
Oturup ağlasam delidir derler."
Herkesin bir Berçenek'i vardı. Gurbet yol yol olur içimize işlerdi. Yar, sıla bir gül olur açardı yüreğimizde, için için kanardı bir yerimiz. Yaş dökülürdü avucumuza, varsın deli desinlerdi, Mecnun'luk böyle bir şeydi. Dağlarımız dumanlıydı bizim, hayatımız âh'lı amanlıydı.
Read more GÖNLÜMDEN...
Sabah iş hanına geldim, dış kapı daha açılmamış, karşıdaki parka oturdum bekliyorum.
Simit satan bir genç geldi "abi simit?"
Yanıma oturttum, sohbet ediyoruz.
-Simit mi satıyorsun?
-Evet.
-Adın Ne?
-Ali.
-Ali, benim de adım Mehmet Ali, Ali'nin önünde Mehmet var, nerelisin sen?
-Irak Türkmeniyim abi.
Mehmet Niyazi Ağabey...
11 Mayıs 2020 Mehmet Niyazi Ağabey'in vefatının ikinci yılı idi.
Niyazi Ağabey'in yaptıkları, yazdıkları kitapları, nasıl bir insan olduğu, konuşmaları internet sitelerinde bulunur. Ben de kendimce bir şeyler yazmak istedim.
Mehmet Niyazi Ağabey'in ilk kitabını üniversite yıllarında okumuştum, 1980 öncesi. Daha sonra da diğer kitaplarını. Yıllar sonra da tanışmak kısmet olmuştu.
Read more GÖNLÜMDEN...