Edebiyat Dunyamız tarafından yazıldı.

Kategori: Bilgi Dağarcığı (Ö/R)

Bir düzyazı türü olan roman, insan ilişkilerini anlatımıdır diyebiliriz. İnsanın yaşadığı Serüvenler, iç dünyasının gerçekliği; insan-insan, insan-mekan, insan-doğa ilişkileri yaşadığı ortamın özellikleri toplumsal olay ya da olgular ekseninde belli insanlık durumları öne çıkarılarak işlenir.

Romanın burjuva toplumunun bir ürünü olduğu, 18. ve 19. yüzyılda gerçek kimliğine kavuştuğu söylense de; burjuva öncesi dönemde, özellikle Ortaçağ ve Rönesans edebiyatında kimi roman örneklerine rastlamaktayız.

Edebiyat Dunyamız tarafından yazıldı.

Kategori: Bilgi Dağarcığı (Ö/R)

Destan

Efsanelerle değişikliğe uğramış tarihi bir olayın izlerini taşıyan destan, bir milletin hayal gücünü en çok doyurabilecek en eski edebiyat biçimidir. Hangi edebiyat söz konusu olursa olsun kendiliğinden doğmuş ilkel halk destanlarının var olabileceğine bugün artık inanılmaz.

İlkçağın en uzak dönemlerinden bize kadar gelen destanlar bile bir edebiyat çalışmasının ürünüdür; sözlü bile olsa bilinçli bir çabanın ve kişisel bir yeteneğin verimidir. Bununla birlikte destanların kolektif bir yanı da vardır; destan kahramanı, bir çağın ülkü edindiği niteliklerin temsilcisidir. Tabiat üstü özelliklerle yüceltilen bu kahraman, destanın olağanüstü kaynağı olur.

Edebiyat Dunyamız tarafından yazıldı.

Kategori: Öykü/Roman Seçkileri

Bir gün, arslan kurt ve tilki avlanmak için dağa çıkarlar. Avlanırken geniş arazide daha çok av yakalamak için birbirlerine yardım etmek için aralarında sözleşirler. 

Aslanın kurt ve tilkiyle arkadaşlık yapmak zoruna gitse de, yoldaşlığını ikram ve lutuf olarak görür. 

İşleri rast gider. Bir yaban öküzü, bir dağ keçisi, bir de tavşan avlarlar. Avlarını kanlar içerisinde sürükleyerek ağaçlık bir su başına getirirler. İyice yorulmuşlar ve acıkmışlardır. Özellikle kurtla tilkinin, ağzının suyu akmaya başlar, paylarını bir an önce almanın hırsı içerisindedirler. 

Edebiyat Dunyamız tarafından yazıldı.

Kategori: Öykü/Roman Seçkileri

Mecnun Leyla’sının köyüne gitmek için, dişi bir deveye bindi. Bir süre yol aldı. Mecnun’un tek derdi, bir an önce Leyla’sına kavuşmaktı. Dişi deve ise, geride bıraktığı yavrusunu düşünmekteydi ve onun tek derdi ise, geriye dönmekti.

Mecnun bir an dalıp gitse, elinden yuları gevşetse, deve bunu hisseder ve geriye döner geldikleri köye yani yavrusunun olduğu yere doğru giderdi.

Rukiye ÖZDEMİR tarafından yazıldı.

Kategori: Yeni Öykü/Romancılar

“Çoktan unuturdum ben seni çoktan

Ah bu şarkıların gözü kör olsun.”

                            Şahin Çandır

Dizlerimi karnıma kadar çekmişim. Öyle bir çekmişim ki her bir kasım nereye bağlı olduğunu unutmuş gibi. Dolabın aynasından kendimi görüyorum. Benimle onun arasındaki yedi farkı bulmaya mecalim yok. Saçlarım perişan, ağzımdan salya akmış, gözlerim çapak dolu. Çiçekli pijamam kim bilir kaç gündür  üzerimde. Rüyadan uyanmışım, uyusam devamını görür müyüm.?

Hasan ERİMEZ tarafından yazıldı.

Kategori: Bilgi Dağarcığı (Ö/R)

Ülkemizde kitap okuyan hatırı sayılır kalabalıklar içinde, romanın içeriğindeki estetik ve sanatsal unsurları tartışmaktan ziyade öncelikle romanın, bilhassa da ‘Târihî romanın’ tanımı hakkında bilgilendirmemiz gereken çok ciddi bir kitle olduğu kanaatindeyim. Çünkü târihî roman hakkında zihinlerde oluşan çok karışık bir algı mevcut. Bunda başlıca etken, insanların bir târihî romandaki hemen hemen bütün unsurlarda kaynak ve bulgularla saptanmış bir gerçek aramalarıdır. Öncelikle şunu belirtmek gerekiyor ki; târihî roman, ‘târih’ten önce bir ‘roman’dır. Roman ise temeli kurgudan oluşan, bu kurgu çerçevesinde yazarın kendi birikimi, kültürü ve psikolojisi doğrultusunda inşâ ettiği özgün ve sanatsal bir edebî eserdir.

Rukiye ÖZDEMİR tarafından yazıldı.

Kategori: Yeni Öykü/Romancılar

“Çiçek gibi insanların kalbini kırdınız

Bahçeleriniz bahar görmesin.”

                                       Ahmed Arif

“Bizim evin hanımını gören oldu mu son zamanlarda?” diye sordu Reyhan hanım. “En son bu sabah biraz su verdi bize , sonra bir daha görmedim.” Diye ekledi Fesleğen hanım. “Çiçek açmamızı dört gözle bekliyordu. Sürekli gelip yapraklarımızı koklardı.” 

Rukiye ÖZDEMİR tarafından yazıldı.

Kategori: Yeni Öykü/Romancılar

Pazartesi değilse bugün salıdır. Gözlerinin içinde kaybolduğum gündür.

Salı değilse bugün çarşambadır. Sesini şarkı diye dinlediğim gündür.

Çarşamba değilse bugün perşembedir. Bir ayak tıkırtına hoşnut olduğum gündür.

Perşembe değilse bugün cumadır. Banyodaki tarakta kalan saç telini kokladığım gündür.

Cuma değilse bugün cumartesidir. Kapının önüne bıraktığın o terliği gördüğüm gündür.

Dursun GÜRLEK tarafından yazıldı.

Kategori: Öykü/Roman Seçkileri

Türkçemizde pabuçla ilgili çok sayıda atasözü ve deyim var. Meselâ bir işi ısrarla takip ettiğimizi dile getirmek için "Pabuç eskitti" deriz. "Pabuç pahalı" sözü ise, durumun tehlikeli oldu­ğunu, kişinin sonunda zararlı çıkabileceğini anlatır. "Pabucu da­ma atıldı" diye bir lâf duyduğumuz zaman, bir insanın gözden düştüğünü, eski itibarının kalmadığım aklımıza getiririz. Zaval­lı, perişan bir kimsenin halini tasvir etmek için de "Pabucu ya­rım" sözü söylenir. Yanımızdan kovmak, uzaklaştırmak istediği­niz adamın "Pabucunu eline verebilirsiniz!"

Rukiye ÖZDEMİR tarafından yazıldı.

Kategori: Yeni Öykü/Romancılar

Telefonum çaldı. Açtım. Merhaba ben Aylin. Önce sesim titredi. “Aylin abla” dedim. “Aylin ablam.”  Sesini duymak yıllarca söylediğim selamların ulaştırılması gibiydi. Aradan geçen onca yılın hatırına bir kahve içmişliği gibiydi. 

Bana inat şen şakrak sesi vardı. Aslında öyle bir zamanımda aramıştı ki beni gitmekle kalmak arasındaki gitgelden kurtarmıştı.

“Nasılsın” diye sordu. “İyiyim” demek için yıllarımı verdim sanki. “Büyümüşsündür” dedi gülerek. “Evet” dedim bi otuz yedi yıl kadar büyüdüm. Olsun ben de kırk iki yıl kadar büyüdüm dedi. Aramızda pek bir şey yokmuş, aynı şeye ağlayıp gülebiliriz.