Gömgök oldu dûd-ı feryadımla sünbülzâr2
2.Hey ne kâfirsin ki mekrinle nâ-bûd oldu hep
Tevbeler teşbihler tâ’atlar istiğfarlar
3- Öyle bir mecnûn-ı zâr ol vâdi-i hasretde kim
Aks-ı bâng-i silsilenle inlesin kûhsârlar
4. Âblar dûlâblar yek-digerinden âh eder
Birbirinden müşteki mağdurlar gaddârlar
5.Avniyâ şimdi harâb-âbâd-ı hâk içre yatar
Kargâh-ı dehri ta'mir eyleyen mi’mârlar
Vezni:
Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilün
Türkçesi:
1. Bağlar bahçeler ahimin ateşiyle yandı.
Sünbül bahçeleri de ahimin dumanıyla gömgök kesildi.
2. Sen nasıl bir kâfirsin ki bir hilenle tövbeler, teşbihler, tatlar
ve istiğfarlar yok oldu.
3. Özlem vadisinde öylesine ağlayıp inleyen bir aşk delisi ol
ki, dağlar birbiri ardından gelen feryatlarınla yankılansın,
inlesin!
4. Haksızlık edenle haksızlığa uğrayanlar birbirinden şikâyet
etmede. Tıpkı sularla dolapların birbirlerinden âh etmeleri
gibi.
5. Ey Avni! Bu dünya işliğini imar eden mimarlar, harabelerle
dolu toprak içinde yatmakta